Powieść zupełnie inna od dotychczasowej twórczości autorki. Jest bardziej kameralna, opisy Lwowa są pełne romantycznego uroku, i mimo że są one migawkowe, rozrzucone po całej powieści tylko w kilku zdaniach, są one tak sugestywne, że czuje się po prostu ów niepowtarzalny czar tego miasta. Obraz Lwowa pod okupacją niemiecką pozwala czytelnikowi wyrobić sobie trafną opinię o żywym nurcie pracy konspiracyjnej Polaków w tym mieście.

To wciągająca opowieść o losach marynarzy i ich żon. Główny bohater, kapitan żeglugi wielkiej, mężczyzna w sile wieku ze schorowanym sercem, wyrusza w ostatni rejs, Po dopłynięciu do Gdyni porzuci morze i zacznie nowe życie. Jednakże spokój nie jest mu pisany. W Hongkongu dowiaduje się, że na statku podłożono bombę. Wybuch ma nastąpić za dwie godziny. Następuje ewakuacja, ale kapitan postanawia samotnie wytrwać na posterunku. Niepewna jego losu żona czeka na wiadomość.

Kiedy Dominika wyrusza do Hiszpanii na wymarzoną wycieczkę z Łukaszem, jeszcze nie wie, że przewrotny los w ciągu zaledwie kilku dni zbuduje na jej drodze wiele atrakcyjnych przygód i postawi przed nią wielu atrakcyjnych ludzi. Nowi mężczyźni, nieznane dotąd klimaty, przeczuwane zaledwie wrażenia ukazują nagle Dominice inny świat, odmienny od jej dotychczasowej rzeczywistości. W złotożółtym kolorycie współczesnej Hiszpanii padają dramatyczne pytania i nieproste odpowiedzi. Darząca uczuciem swego polskiego chłopaka, równocześnie urzeczona osobą dojrzałego, lecz wciąż bardzo atrakcyjnego Asmana, Dominika będzie musiała wybierać.

"Pasje i uspokojenia", jedna z najlepszych powieści Stanisławy Fleszarowej-Muskat, to książka o wielkiej miłości i szczęściu oraz trudnym wyborze między życiem rodzinnym a szansą międzynarodowej kariery, jaka otwiera się przed Anną - młodą, utalentowaną aktorką. W środowisku warszawskich filmowców, jak również na festiwalu w Cannes, od sławnych reżyserów, znanych dziennikarzy i bogatych producentów zależą następne filmowe angaże.

W najnowszej książce Güntera Grassa Przy obieraniu cebuli autentyczność zdecydowanie góruje nad fikcją, pamięć nad wyobraźnią. Po Oskarze z Blaszanego bębenka, po Amselu i Maternie z Psich lat, po Mahlkem z Kota i myszy oraz wielu innych wymyślonych postaciach - tym razem w roli głównej występuje sam Autor, wspominając raz ciepło, raz nostalgicznie, to znów gorzko dwadzieścia młodych lat swego życia. Pomagają mu w tym cebula i bursztyn. Początek to 1 września 1939, wybuch drugiej wojny światowej - obrona Poczty Polskiej w Gdańsku i walki o Westerplatte - dla 12-letniego wówczas gdańszczanina kres dzieciństwa. Koniec książki to rok 1959 - premiera Blaszanego bębenka na frankfurckich targach książki, start do wielkiej literackiej kariery. Między tymi dwiema datami burzliwe czasy, dramatyczne koleje losu, młodzieńcze zaślepienia i zaniechania po latach surowo przez Autora osądzone. Głównymi motywami Przy obieraniu cebuli są: bolesny rozrachunek z własną przeszłością, miłość do matki, do spotkanych kobiet, do rodzinnego Gdańska, walka o przetrwanie na froncie, w obozie jenieckim, w kopalni, wśród powojennych ruin, przemożna pasja rysunkowego, rzeźbiarskiego, pisarskiego tworzenia. O książce zrobiło się bardzo głośno na całym świecie, zanim jeszcze ukazała się na rynku, gdy Autor wyjawił uwierającą go od 60 lat, a opisaną na kartach Przy obieraniu cebuli tajemnicę, że pod sam koniec wojny, mając 17 lat, służył - z poboru, nie z wyboru - jako czołgista w Waffen-SS. Dla sympatyków pisarza było to przykre zaskoczenie. Dla jego nieprzyjaciół okazja do gwałtownych ataków. Ów wojenny epizod wydaje się jednak tylko skazą na godnym podziwu życiorysie wielkiego niemieckiego pisarza, gdańskiego patrioty, przyjaciela Polaków, długoletniego orędownika niemiecko-polskiego pojednania.